Skip to content

Constraints

Database constraints หรือข้อจำกัดในฐานข้อมูล เป็นกฎที่ใช้ในการกำหนดข้อจำกัดสำหรับประเภทของข้อมูลที่สามารถเก็บไว้ในตาราง ซึ่งช่วยให้รักษาความถูกต้อง (integrity) และความสอดคล้อง (consistency) ของข้อมูลในฐานข้อมูล มีหลายประเภทของ constraints ในฐานข้อมูล:

  1. PRIMARY KEY Constraint: กำหนดให้คอลัมน์หนึ่งหรือหลายคอลัมน์เป็นคีย์หลักของตาราง ค่าในคอลัมน์นี้ต้องเป็นค่าที่ไม่ซ้ำกันและไม่เป็น null ตัวอย่างเช่น, ในตารางของพนักงาน, employee_id อาจเป็น PRIMARY KEY.

  2. FOREIGN KEY Constraint: สร้างความสัมพันธ์ระหว่างตารางโดยอ้างอิง PRIMARY KEY ของตารางอื่น ช่วยให้แน่ใจว่าค่าในคอลัมน์นี้ต้องมีอยู่ในตารางที่อ้างอิง ตัวอย่างเช่น, department_id ในตารางพนักงานอาจเป็น FOREIGN KEY ที่อ้างอิงไปยังตารางแผนก.

  3. UNIQUE Constraint: กำหนดให้ข้อมูลในคอลัมน์หนึ่งหรือหลายคอลัมน์ต้องเป็นค่าที่ไม่ซ้ำกัน ตัวอย่างเช่น, email_address ในตารางของพนักงานอาจมี UNIQUE constraint เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอีเมลที่ซ้ำกัน.

  4. CHECK Constraint: กำหนดเงื่อนไขสำหรับค่าที่สามารถเก็บไว้ในคอลัมน์ ตัวอย่างเช่น, สามารถใช้ CHECK constraint เพื่อแน่ใจว่าอายุของพนักงานต้องมากกว่า 18.

  5. NOT NULL Constraint: ระบุว่าคอลัมน์ไม่สามารถมีค่า null ได้ ตัวอย่างเช่น, ในตารางของพนักงาน, first_name อาจมี NOT NULL constraint เพื่อบังคับว่าต้องระบุชื่อ.

ข้อจำกัดเหล่านี้ช่วยให้ผู้ออกแบบฐานข้อมูลสามารถระบุกฎเกณฑ์และข้อกำหนดที่ชัดเจนสำหรับข้อมูลที่เก็บในฐานข้อมูล ทำให้ข้อมูลนั้นมีความน่าเชื่อถือและถูกต้องมากขึ้น.

ศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่:

ภาษาไทย

English